Tussen One Eyed Jacks (1961) en The Godfather (1972) verscheen Marlon Brando in twaalf speelfilms. De acteur noemde deze periode zijn 'F*** You Years' en het was gedurende deze tijd dat zijn gedrag op de set grillige en onvoorspelbare nieuwe hoogten bereikte. De kwaliteiten van de rollen en de films zelf variëren, maar dit video-essay onderzoekt de historische en esthetische profielen van deze filmische zogenaamde 'dirty dozen'. Waren deze projecten echt beneden zijn niveau? En wat leidde hem naar dit decennium van waargenomen schande?